Tacikistan askerlerini durdurmak için el bombasıyla kendini havaya uçurarak canını feda eden Elaman Uraimov’un eşi, Kaktus.media’ya kocası ve onun hayatını anlattı.  Elaman ve Aymeerim, 1 Ekim 6. evlilik yıldönümünü kutlayacaklardı. İki çocuğun anne babasıydı.

Eşi Aymeerim bahsettiğine göre, kocası Elaman 2008-2009 yıllarında orduda görev yapmış.  Ayrıca Dair Asanov’un adını taşıyan Kırgız Ulusal Askerî Lisesi (Suvorov Askerî Okulu) ve Bişkek Askerî Enstitüsü’nün mezunuydu. 

 “Elaman, ülkemizin gerçek bir vatanseveriydi. Ondan daha dürüst ve adaletli bir insan tanımıyorum. Kalbimde yer alan kocamın ölüm acısıyla yaptığı cesaretli eylemin gurur duyguları birbirine karışmaktadır. Bütün Kırgızistan kocamın nasıl bir savaşçı olduğunu gördü. Ama ne yazık ki onu bir daha asla görmeyeceğim. Vatan için her zaman canını vermeye hazırdı” diyor Aymeerim.

 “Kocamla gurur duyuyorum.  Çok az insan böyle bir eyleme muktedirdir.”

 Elaman Uraimov, Batken bölgesinin Bucum köyündeki 2053. askerî birliğin komutanıydı.

 Aymeerim, “İşini çok severdi. Hizmet her zaman her şeyden ön plandaydı. Biz, ailesi olarak bunu anlayışla karşılıyorduk ve tüm hayatımızı onun hizmetine göre düzenledik. Hizmet, onun için çok önemliydi. Kocam için önemli olan şey, ebeveynlerimiz ve benim için de önemli hale gelmiştir” diyerek hıçkıra hıçkıra ağladı. 

 “Üç yıl sonra emekli olacaktı.  Ancak yine de çalışmaya devam edeceğini söylemişti. Nisan 2017 itibariyle Batken’de görev yapıyordu. Zaten beş  buçuk yıldır bu topraklarla birlikte büyümüştü.  Kendini bu topraklara feda etmiş ve tamamen hizmete adayarak çocukluğundaki asker olmak hayalini yerine getirmiştir.”

Aimeerim, “Özellikle bu yıldönümümüzü dört gözle bekliyordu. Bana bir sürpriz hazırladığını söylemişti. Şimdi isen nasıl bir sürpriz hazırladığını asla öğrenemeyeceğim” diye ağlıyor Aimeerim.

Aymeerim kocasıyla askerdeyken tanışmıştı.

 “Ben, 2015 yılında Oş bölgesi komutanlığında askerdim. Elaman’ın sınıf arkadaşlarıyla birlikte görev yapmıştım. Bizi tanıştıran Tilek Canbolotov ve Nursultan Murzagocoev’e çok minnettarım” dedi.

 Aymeerim, kocasını en son 11 Eylül’de görmüş.  Kendisi ise beş yaşındaki kızı Elzada ve üç yaşındaki oğlu Elmırza ile evde kalmıştı.

 “En son 16 Eylül sabah saat 08:42’de telefonda görüşmüştük. Bu konuşma, 28 saniye süren kısa bir konuşma idi. Oğlum babasıyla konuşmak istedi ve bu yüzden geri aradık, ancak sadece “Ata, sizdi sagındım” (“Baba, sizi çok özledim”) demeye yetişti. Elaman ise: “Oğlum, şu an meşgulüm.  Seni sonra ararım” diyerek telefonu kapattı. Ardından da bir daha aramadı. Arama sırasında çekimlerin devam ettiğini duydum. 16-17 Eylül gecesi ise onu kaybettik” dedi ağlayarak.

 “Çocuklar babasını çok severdi.  Eve geldiğinde çocuklar beni asla dinlemez ve fark etmez olurlardı. Her zaman onun etrafında dolanıp bırakmazlardı. Yakında tekrar işe gideceğini anlıyorlardı.

 Elzada ve Elmırza hâlâ babalarının öldüğünü bilmiyorlar.

 Babamızın Batken’de olduğunu düşünüyorlar. Onlara bir şekilde  sonra söyleriz” diye ekledi.

 Elaman, anne ve babasının en büyük oğluydu.  Ailesi daha önce üç çocuğunu kaybetmişti.  Şimdi onlar küçük bir kızı, gelini, erkek ve kız torunuyla kaldı.

Source: kaktus.media